Biologia na czasie 2, czyli jak wygląda hierarchiczna budowa organizmu człowieka?

“Biologia na czasie 2 autorstwa Jolanty Holeczek i Anny Helman“ to podręcznik do biologii dla klasy 2 szkół ponadpodstawowych takich jak liceum i technikum na poziomie podstawowym. Z podręcznika uczniowie poznają m.in. organizm człowieka jako funkcjonalną całość. Dowiedzą się czym jest skóra, a także odkryją jak funkcjonują układy w ciele człowieka takie jak układ pokarmowy, czy hormonalny.

Hierarchiczna budowa organizmu człowieka

Organizmy wielokomórkowe, do których należy organizm człowieka funkcjonują jak maszyny zbudowane z wielu działających razem podzespołów. Organizm człowieka składa się z wielu narządów, które mają w sobie mniejsze elementy. Jest on zbudowany hierarchicznie według z góry ustalonych zasad. Składa się z elementów, które są uporządkowane na podstawie stopnia komplikacji budowy. Współpraca każdego z nich tworzy kolejne poziomy, aż w końcu cały organizm. Podstawowym elementem funkcjonowania każdego organizmu jest komórka. W przypadku organizmu człowieka jest to komórka zwierzęca. Następnie pojawiają się tkanki, z których każda ma określone funkcje. Później są narządy, układy narządów, aż wreszcie powstaje cały organizm człowieka. 

Budowa komórki zwierzęcej

Komórka zwierzęca, która jest podstawowym elementem organizmu człowieka składa się z następujących części: błony komórkowej, jądra komórkowego, aparatu Golgiego, lizosomu, mitochondrium, cytozolu, rybosomów oraz siateczki śródplazmatycznej. Każdy z tych elementów ma określone funkcje do spełnienia. Błona komórkowa zapewnia transport substancji do wnętrza i na zewnątrz komórki, aparat Golgiego modyfikuje białka i lipidy, a także bierze udział w transporcie. W lizosomie zachodzi trawienie składników pokarmowych. W mitochondrium odbywają się główne etapy oddychania tlenowego. Jądro zawiera DNA oraz kontroluje przebieg większości procesów życiowych komórki. Cytozol pośredniczy w transporcie substancji, rybosomy uczestniczą w syntezie białek, a siateczka śródplazmatyczna przyczynia się głównie do produkcji białek i lipidów.